Tym razem nie będzie to wpis podróżniczy. Będzie o tym jak najadłem się trochę strachu...
Jestem aktywnym użytkownikiem karty kredytowej już dobre kilkanaście lat. Używam jej do płacenia bardzo często i praktycznie za wszystko. Zarówno w tradycyjny sposób w sklepach, kinach itp. jak i w internecie. Jakiś czas temu mój bank wprowadził usługę 3DSecure, która w skrócie polega na tym, że płacąc za zakupy w internecie oprócz standardowych danych typu imię i nazwisko, nr karty, data jej ważności i kod CCV podaje się również kod, który przychodzi SMS-em. Nie ukrywam, że zanim się przyzwyczaiłem to trochę mnie to wkurzało. Kupuję sobie coś, a telefon w innym pomieszczeniu. Często musiałem po niego biegać.
Od soboty już nie będę narzekał. 3DSecure uratowało mi tyłek. A właściwie trochę pieniędzy i czasu związanego z załatwianiem formalności w bankach. A było to tak.
Siedzimy sobie ze znajomymi, mile spędzając wieczór. Nagle miłą rozmowę przerywa dźwięk przychodzącego SMS-a o treści: "Autoryzacja transakcji. Kod: 58348277. Cxxx Hxxxxxxx". WTF??? Przecież siedzę sobie daleko od kompa i nie robię niczego co wymagałoby autoryzacji. Szybki login na stronę bankową i... nie widać. Na pierwszy rzut oka wszystko w porządku. W takim razie telefon na infolinię banku i sprawa robi się jasna.
"Tak. Ktoś próbował skorzystać z Pana karty kredytowej. Najpierw była transakcja na kwotę 0,50$, która po chwili została anulowana."
A więc, ktoś dostał w swoje łapy dane mojej karty, a następnie próbował zrobić z tego pożytek. Mała transakcja służyła sprawdzeniu, czy karta jest aktywna. Następna miała być już prawdopodobnie większa.
Przemiła Pani z banku kartę zastrzegła. Nowa ma przyjść jeszcze w tym tygodniu. Nowy numer, nowe konto do przelewów, nowy PIN. Najważniejsze, że z konta nic nie zniknęło.
Dzięki Ci 3DSecure.
Uwaga: wszystkie ewentualnie zastrzeżone nazwy i loga użyłem tylko w celach informacyjnych.
Naczytałem się wcześniej trochę o różnych problemach, których można się spodziewać w Japonii. Przede wszystkim o barierze językowej i niedostępnych ludziach. Muszę przyznać, że pewnie tak jest, ale dotyczy to raczej miejsc "nieturystycznych". W miejscach, które odwiedziłem nie miałem żadnych problemów. W hotelach można się dogadać. W praktycznie wszystkich atrakcjach turystycznych i na stacjach metra można otrzymać materiały w języku angielskim. Komunikacja miejska i międzymiastowa (kolejowa) jest świetnie zorganizowana i nie budzi żadnych zastrzeżeń. W dużych miastach przy dużych skrzyżowaniach oraz na stacja metra i JR mamy tablice z mapami najbliższej okolicy, które bardzo ułatwiają poruszanie się w terenie. Jedyny problem może stwarzać poruszanie się po dużych stacjach metra, gdyż posiadają one nieraz nawet kilkadziesiąt wyjść. Pomimo map z zaznaczonymi wyjściami czasami trudno się na nich odnaleźć. Wybranie nieodpowiedniego może skutkować znalezieniem się na powierzni nawet kilkaset metrów od miejsca, w którym chciało się wyjść. Dlatego w ramach podsumowania postanowiłem umieścić listę kilkunastu atrakcji Tokyo z przypisnymi do nich stacjami metra (numery linii i stacji w nawiasach) i numerami wyjść. Mi ta lista bardzo pomogła. Mam nadzieję, że komuś też pomoże. Oto ona:
